SPECJALISTA CHIRURGII, CHIRURGII NACZYNIOWEJ I CHIRURGII WISCERALNEJ
Dr Franczak Logo

Przewlekła niewydolność żylna

Sie haben Fragen?

Jako specjalista dr. medyczny Andreas Franczak (specjalista chirurgii, chirurgii naczyniowej i chirurgii wisceralnej) kilka metod leczenia i może zaoferować Ci tę, która najlepiej pasuje do Twojej konkretnej sytuacji.

Zapytaj, który z nich jest dla Ciebie najlepszy.

Thrombose Behandlung, Thrombose Arzt, Thrombose

Co to jest przewlekła niewydolność żylna?

Przewlekła niewydolność żylna (CVI) to choroba żył w nogach, spowodowana utrudnieniem odpływu krwi z nóg do serca. Ta choroba może powodować poważne zmiany skórne i tkanki łącznej z towarzyszącym bólem. Najcięższym stadium choroby jest owrzodzenie podudzi (ulcus cruris). Szacuje się, że w Austrii na owrzodzenia żylne cierpi około 20 000 pacjentów.
W krajach uprzemysłowionych dotyczy to od 2 do 5% populacji. Szczytowa zachorowalność występuje u kobiet w wieku od 40 do 50 lat, au mężczyzn w wieku od 70 do 80 lat. Najcięższym stadium choroby jest owrzodzenie podudzia (ulcus cruris).

Co tworzy CVI?

Choroby, które najczęściej prowadzą do PZŻ, to długotrwałe żylaki (powiększenie żył powierzchownych) i zakrzepica (powstawanie skrzepów krwi) w głębokich żyłach nóg. CVI z powodu zakrzepicy nazywa się zespołem pozakrzepowym (PTS). W wyniku zarówno żylaków, jak i zakrzepicy (ZŻG) dochodzi do nieprawidłowego działania zastawek żylnych i przekrwienia nóg, co skutkuje wzrostem ciśnienia w żyłach powierzchownych. Przy trwale zwiększonym ciśnieniu żylnym dochodzi do zmian w najmniejszych naczyniach (kapilarach) i zwiększonej przepuszczalności tych naczyń dla wody, białka i krwinek do tkanki. Ze względu na zmniejszoną wymianę gazową skóra jest niedotleniona. Współdziałanie tych procesów prowadzi do stwardnienia tkanki łącznej, zakrzepicy naczyń włosowatych i zapalenia. Z biegiem czasu rozwijają się otwarte, słabo gojące się, zapalne defekty skóry (owrzodzenia podudzi, owrzodzenia żylne podudzi), zwykle na podudziach powyżej stawów skokowych.
 

Jakie etapy są rozróżniane?

Etap I: corona phlebectatica paraplantaris- rozprzestrzenienie się drobnych żył na krawędzi stopy i kostce oraz obrzęk (obrzęk) na podudziu.
Etap II: przebarwienia- złogi hemosyderyny w okolicy podudzia (purpura jaune d'ocre, dermite ocre),
dermatoliposkleroza: przebudowa ze stwardnieniem skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej; Atrophie blanche: okluzja naczyń włosowatych skóry prowadzi do atrofii białej skóry; Zespół przekrwienia stawów: przewlekłe zmiany zapalne prowadzą do zwiększenia sztywności stawu skokowego.
Stopień III: Ulcus cruris: Ubytek w tkance podudzia, imponujący jako szeroka, często okrągła, przeważnie płacząca rana, która się nie goi długi okres czasu.

Jak rozpoznawana jest choroba?

Obraz kliniczny tej choroby jest bardzo charakterystyczny. Jednak w celu ustalenia przyczyny CVI stosuje się kodowane kolorami ultrasonografię dupleksową, flebografię uciskową wstępującą i fletysmografię. Aby ograniczyć towarzyszącą chorobę tętnic, można wykonać badanie cw-doppler z pomiarem ciśnienia perfuzji przy braku tętna na stopie.


Jakie są metody leczenia?

Leczenie zachowawcze: leczenie niechirurgiczne obejmuje terapię uciskową z użyciem pończoch uciskowych lub niestandardowych rajstop uciskowych, ręczny drenaż limfatyczny, unoszenie nóg i ćwiczenia mięśni. Zamiast pończoch uciskowych można również zastosować ręczną terapię bandażami uciskowymi o krótkim naciągu.

Terapia chirurgiczna: Jeśli choroba żylaków z otwartymi, głębokimi żyłami prowadzącymi jest przyczyną CVI, żylaki należy wyeliminować. Można to osiągnąć minimalnie inwazyjnie za pomocą np. ablacji falami radiowymi, ablacji termicznej, konwencjonalnie operacyjnie np. poprzez crossektomię, stripping, perforację lub skleroterapię piankową normalizując. Oprócz rozszczepienia lub usunięcia powięzi korzystne może być również golenie (usunięcie powierzchownych warstw owrzodzenia), a następnie przeszczep skóry.
Przeważnie połączenie zabiegów zachowawczych i chirurgicznych ma sens.

Autor: Dr. Andreas Franczak, specjalista chirurgii, chirurgii naczyniowej i chirurgii wisceralnej